Kasia :) - Pią 25 Lis, 2005 11:56 Temat postu: Moja mała NEL Kilka dni temu zakochałam się 
zakochałam się na zabój i to była miłośc od pierwszego wejrzenia 
nie mogłam się oprzec gdy zobaczyłam te oczy... 
Nelcia już jest z nami 
wczoraj wieczorem odebralismy ją z domku tymczasowego - to maleńkie kociątko zostało zabrane ze schroniska w wieku 5 tygodni; była w kiepskim stanie, miała koci katar; trafiła do "domu tymczasowego" gdzie została wyleczona, odkarmiona i czekała na nowy dom. Kiedy ją zobaczyłam, wiedziałam, że musi byc moja! No i wczoraj z Hubertem pojechaliśmy po małą
Już w samochodzie pod moja kurtką zaczęła mruczec a w domu... zresztą co ja będę pisac, oto fotorelacja z wczorajszego zapoznania:) (jakośc zdjęc troche kiepska ale na początek wystarczy tak) gdzie ja jestem? a to co za wielka morda?! 
i do tego jaki ma mokry jęzor, fu! 
Poznajmy sie
Zwierzyniec w komplecie
Niedługo będą nowe fotki - postaramy się o lepszą jakośc
Pozdrowionka dla wszystkich! I trzymajcie kciuki - mała ociera się o nogi, mruczy ale zapoznanie jeszcze trwa. Ewa z Matyldą i Bobem - Pią 25 Lis, 2005 12:08 Temat postu: Re: Rodzina się powiększa...;)
No to trochę tych nóg do ocierania ma! Samych psich nóg/łap jest 16
Zapoznawanie chyba dłuuuugo potrwa
A poza tym jest śliczna, milusia taka!!! Poprzytulaj ją ode mnie! PS - Zakochałaś się na zabój? Ale Hubert nie ma nic przeciwko temu? Chyba, że w napadzie zazdrości przygarnie następnego kotka A Ty wtedy następnego...
I w ten sposób problem kotów w schroniskach zostanie definitywnie rozwiązany. :wink: Kasia :) - Wto 29 Lis, 2005 13:32 maleńka Nel... ... odeszła wczoraj wieczorem za Tęczowy Most... :cry: :cry: :cry: :cry: :cry: :cry: :cry: 
Jaga - Wto 29 Lis, 2005 14:12
Co sie stało??? Przecież już dobrze było, już była zdrowa??? :cry: :cry: :cry: Ewa z Matyldą i Bobem - Wto 29 Lis, 2005 14:21 Mój Boże! Kasia co się stało? :cry: Magda i Rudolf - Wto 29 Lis, 2005 14:29 Tak mi przykro... :cry: Bacha - Wto 29 Lis, 2005 15:03 Tak mi przykro Kasiu. Co się takiego wydarzyło? Agata - Wto 29 Lis, 2005 15:41 Przykre Kasiu, Hubert dzwonił i mówił mi co się stało. Aleksander - Wto 29 Lis, 2005 18:59 Kasiu przykro nam. Jak rozmawialiśmy dwa dni temu to byłaś taka szczęśliwa opowiadając o niej. 
joania - Wto 29 Lis, 2005 19:00 matko a co się stalo temu maleństwu. Kasiu tak mi bardzo przykro , była taka malutka :cry: :cry: :cry: :cry: Buba - Wto 29 Lis, 2005 19:48 tak strasznie Ci współczuję i znów się poryczałam Hubertus - Wto 29 Lis, 2005 20:13 od pierwszej chwili kicia była rozbrykana i wesoła. Szybko oswoiła się z psami i wyglądło na początek długiej psiejsko kociej przyjaźni. Jeszcze w sobotę brykała po całym mieszkaniu skacząc po firankach i atakując obrus. Wieczorem była troszkę spokojniejsza. Całą niedzielę przespała wygrzewając się pod lampką. Widać było, że jest coś nie w porządku. Była spokojna i nie mruczała brana na ręce. W poniedziałek, z samego rana zabrałem małą do weta. Kicia była osłabiona, odwodniona, miała bolesny brzuszek i jakieś szmery w płuckach. Do tego bardzo niską temperaturę. Przypuszczeń było kilka - możliwy niedoleczony koci katar, koci tyfus lub nawet białaczka. Kicia dostała ciepłą kroplówkę i kilka zastrzyków. Przez cały dzień nosiłem ją na rękach i trzymałem w ciepełku. Wieczorem była druga wizyta u weta. Znów kroplówka i zastrzyki. Kicia była bardzo osłabiona. Od weta do Kasi domu jest nie więcej jak 2 minuty samochodem - tyle czasu zajeła nam droga powrotna. W czaie jazdy kicia zaczeła się szarpać i miauczeć, po chwili ucichła. Kiedy w domu Kasia rozwineła kocyk było tam tylko wiotkie ciałko... Kasia pewnie coś potem napisze, ale na dzień dzisiejszy wygląda na to, że kicia była uczulona na jeden z leków, który został jej podany i to wywołało atak. Kasia rozmawiała ze specjalistka z SGGW, która jej wyjaśniła, że to bardzo rzadki przypadek, ale nikt nie mógł tego przewidzieć. Może gdyby nie to, to byśmy ją uratowali... Strasznie nam smutno z jej powodu. Była z nami tylko kilka dni, ale podbiła nasze serca. Będzie mi brakować jej mruczenia, gdy siedziała na moim ramieniu. Mała kochana Nel. Miła od Gucia - Wto 29 Lis, 2005 21:10 To bardzo smutne. Czytam z rozczuleniem, bardzo mi przykro. Kasia :) - Wto 29 Lis, 2005 23:00 miała tylko 9 tygodni w wieku 4, trafiła do schroniska, przeszła koci katar, trafiła do dobrego domu gdzie była leczona, potem ja się w niej zakochałam... była z nami tylko 4 dni, 4 krótkie dni w jej krótkim 9- cio tygodniowym życiu a zdążyła rozkochać w sobie psy , Huberta i mnie... psów sie nie bała, fuknęła na nie 2 razy i już, Aron wylizywał jej futerko, spała z nami w łóżku, Hubert nosił ją na ramieniu .. była taka maleńka i cudoenie słodka miała być miała się bawić, skakać, dac w kość psom miała zostac z nami długie lata, myślałam, że przezyje wszystkie moje psy... w sobote szalała - biegała po pokoju, skakała na zasłony, drapała kanape, wspinała się gdzie sie dało... w niedziele kupilismy jej zabawki... nigdy sie nimi nie pobawiła... i nigdy się już nie pobawi nagle straciła radość życia przestała mruczeć spała pod lampką, coraz słabsza i cichsza poniedziałek rano -pierwsza wizyta u weta. "Rokowania Ostrożne" kroplówka, leki, sen wieczorem do weta pojechalismy już razem, 2 godziny pod kroplówką, słowa weta " jest źle" ale ja miałam nadzieje! kotka Huberta wyzdrowiała to i mała Nel wyzdrowieje! Musi! Przecież usmiechnęło się do niej słoneczko! Koteckz ze schroniska, tyle już zwalczyła, teraz ma dom, ma przyjaciół, ma nas! Hubert miał zabrać ją do siebie - maksymalnie na miesiąc, On może się nią zająć, ja niestety pracuje całe dnie, za miesiąc wróci, zdrowa , wesoła i znów będzie brykać... ...nie zdążylismy dojechac do domu, w kilka minut po wyjściu od weta, jeszcze w samochodzie odzyskała siły, zaczęła się wyrywać, szarpać... miauknęła pierwszy raz w życiu.. głośno, i jeszcze raz, a potem była już cichutko... gdy weszliśmy do domu odwinęłam ją z kocyka, zobaczyłam krew... na kocyku na maleńkim kocim pyszczku a ona była taka lekka, wiotka zawołałam Huberta a on powiedział "kotek juz nie żyje..." NIE! jak to?! nie! przeciez była u weta! przecież... odeszła odeszła cichutko moja maleńka słodka Nel to niesprawiedliwe cholernie niesprawiedliwe to nie tak miało być... 
Pierwsze chwile Nelci w nowym domu... 
cudowna, piękna, mała słodka dziewczynka 
"a ta to kto?!" 
mała Nelcia, mała Mia - to miała być piękna psiowo-kocia przyjaźń... 
wujek Aron , wujek Fred i mała Nelcia... maleństwo było już tu bardzo chore... 
... Ewa i Tofik - Wto 29 Lis, 2005 23:33 tak mi przykro, łezka dla malutkiej Nel Mirka - Sro 30 Lis, 2005 08:29 zabrakło mi słów................. :cry: :cry: :cry: :cry: :cry: :cry: Bacha - Sro 30 Lis, 2005 09:22 Wszystkim nam smutno, życie jest okrutne. Ania od LUNY - Sro 30 Lis, 2005 12:49 Kasiu tak bardzo, bardzo mi przykro Kasia :) - Czw 01 Gru, 2005 15:38 taki maleńki kociak a tyle osób zasmucił... jest mi tak bardzo smutno... ale dziękuję Wam wszystkim, nie sądziłam nawet... a to miłe,
__________________________________________________________ wspomnienie maleńkiej Nel na zawsze pozostanie w naszej pamięci nie sądziłam, że tak szybko przyjdzie mi zamknąć jej temat, widzę że "ktoś" już zadbał o przeniesienie go do działu "Tęczowy Most" - dziękuję K. Daniel - Czw 01 Gru, 2005 20:10 Przykro mi.Tak ładnie napisałaś... Bartmen - Pią 02 Gru, 2005 01:26 [*] |
